Köyümüzün düğün yemekleri arasında biri vardır ki, sırf onu yemek için düğün yemeğine gidenler vardır. Keşkek'ten bahsediyorum. Bilmeyeneler için biraz Hünkar Beğendi'ye benzetebiliriz. Patlıcan ezmesinin olduğu yere göce dediğimiz döğülmüş buğdayı, dana etinin yerine ise nohut ve tavuk veya koyun etini koyun.
Tadı çok güzel olsa da, keşkeğin yapılması zahmetli bir iştir. Göce dediğimiz buğdayın döğülmesi olayı dübek denilen büyük bir oyuk taş içinde, büyük tokmaklarla karşılıklı iki kişi tarafından yapılır. Göceyi döğmek için genellikle askerlik yaşı gelmiş, güçlü kuvvetli delikanlılar davet edilir. Bir gün kendisinin de yardıma ihtiyacı olacağından işi olmayan delikanlı için bu reddedilmemesi gereken bir görevdir. Fakat delikanlının görevi göceyi döğmekle bitmez.
Sıra keşkek kazanında buluşan et ve göcenin uzunca bir kürek görünümündeki tokmakla karıştırılarak dövülmesi ve bu yolla kazanın içindeki etin ve göcenin iyice ezilmesine gelir. Bu iş göce dövmek kadar zor ve yorucudur. Ancak, gençler bunu bir güç gösterisine dönüştürdüğünde zaman çabuk geçer ve yemekten sorumlu hanım abla yeterli dediğinde gençler özgürlüğüne kavuşur. Ancak, düğün sahibi kadir kıymet bilen biri ise pişirilen keşkeğin ilk dağıtımını emeği geçenlere yaparak, onların emeğinin karşılığını vermiş olur. Koca koca kazanlarda yapmalarına rağmen tadını nasıl tuttururlar hiç anlamam, ama bizim oranın düğün yemeklerine bayılırım.
Soldaki Fotoğraf Akkent Beldesi Web Sitesindendir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder